अधिवासः _adhivāsḥ

1

अधिवासः 1 Abode, residence; dwelling; सतत˚सुभगा- पिंतस्तनम् Māl.5.8; तस्यापि स एव गिरिरधिवासः K.137; लक्ष्मीभृतो$म्भोधितटाधिवासान् Śi.3.71 situated on; settlement, habitation. वसन्ति मन्नियोगेन अधिवासं च राक्षसाः Rām.3.36.4.

-2 An inhabitant, neighbour.

-3 Obstinate pertina- city in making a demand, sitting without food be- fore a person's house till he ceases to oppose or refuse it (Mar. धरणें).

-4 [अधिवासयति देवता अनेन, करणे घञ्] Consecration of an image especially before the com- mencement of a sacrificial rite; see अधिवासनम् also. शुद्धाधिवासाश्च विशुद्धसत्त्वाः Bu. Ch.1.39.

-5 A garment, mantle (अधीवासः also).

-6 A birth-place; जातिश्रेण्यधि- वासानां कुलधर्माश्च सर्वतः । वर्जयन्ति च ये धर्मं तेषां धर्मो न विद्यते ॥ Mb.12.36.19.

2

अधिवासः Application of perfumes or fragrant cos- metics; scenting, perfuming; fragrance, scent, fragrant odour itself; अधिवासस्पृहयेव मारुतः R.8.34; Śi.2.2, 5.42; K.183.